یک رفتار مشترکی که همهی بچهها دارن اینه که از صفحه نمایش استفاده میکنن که میتونه اشکال مختلفی داشته باشه از فیلم دیدن تا بازی کردن،از چت کردن تا جستجوی اینترنتی و خلاصه هر جور به کاربردن تلویزیون و کامپیوتر و تلفن همراه یا هر وسیلهای که نمایش میده.
این رفتار بچهها هم از این جهت که دانشمندا نسبت بهش نظر مساعدی ندارن و متاسفانه میزان کاربردش هم زیاده به نظرم بسیار مهم اومد که چندتا نکته به والدین تذکر بدم که آگاه بشن نگرانیهایی که دارن کمتر بشه.
نکته اول اینکه باید بیتعارف بگم استفاده بیش از حد از صفحهنمایشها قطعا عامل ایجاد مشکل میشه و هیچ شکی هم وجود نداره برای مثال میتونه موجب اضطراب و افسردگی و کاهش اعتماد به نفس و افت یادگیری و پرخاشگری و مشکلات خواب بشه.
نکته دوم اینکه برای مشخص شدن معنای استفادهی بیشازحد باید بگم برای زیر دوسال استفاده از صفحه نمایشها ممنوعه،برای دو تا دوازده سال یکساعت در روز و برای دوازدهسال به بالا روزانه دو ساعت تعیین شده.
نکته سوم اینکه هر چند زمان استفاده بسیار بسیار مهمه ولی محتوای رسانهای که کودک و نوجوان در صفحه نمایشها مصرف میکنه مهمتره پس بهتره از سایتهای معتبر پیشنهاد دهنده مثل کدومو برای نقد و بررسی استفاده کنیم و با فرزندمون دربارهی چیزی که مصرف میکنه صحبت کنیم.
نکته چهارم اینکه صفحه نمایشها معمولا با تبلیغات پیوند محکمی دارن که اثر خوبی برای بچهها نداره و پیشنهاد اینه که حتیالمقدور برنامههای تبلیغی رو حذف کنیم و دربارهی کاری که میکنن با بچهها گفتگو کنیم.
نکته پنجم اینکه محدودیت باید وجود داشته باشه و این هرچند ما امروزه شهروند جهان الکترونیک هستیم نباید فراموش بشه و این محدود کردن بچهها نسبت به صفحه نمایشها در صورتی ممکن میشه که جایگزینی موجود باشه و بزرگان خانواده هم ملزم به رعایت کردنش باشن و از علت این قانونگذاری صحبت بکنن.
نکته ششم اینکه باید کودک و نوجوان با شیوهی کار کردن دنیای مجازی آشنا بشوند،برای مثال فهم بکنند که چیزی را منتشر نکنند مگر اینکه یقین کنند اگر کل دنیا در هر زمانی آن را ببینید مشکل
نداشته باشد.
و خلاصه اینکه برای رشد مطلوب بچهها و پیشگیری از آسیبها نیاز هست که از یک طرف نکاتی به کودک و نوجوان منتقل شود و از طرف دیگران میزان مصرف هم کنترل شود.