شما وقتی در کلاس حضور دارید تسلط بیشتری به کلاس داشته و حواستان به همه هست.با یک چشم گرداندن در کلاس حال و هوای دانشآموزها را درک میکنید و میفهمید امروز باید چه کاری انجام بدهید.ولی وقت کلاس مجازی است خیلی باید سعی و کوشش کنید تا وضعیت کنونی بچهها را درک کنید و بفهمید امروز حالشان چطور است.
حواس دانشآموزها وقتی شما جلوی چشمشان قدم میزنید و هر از چندی صدایشان میکنید و کنارشان میروید خیلی پرت نمیشود ولی در کلاس مجازی خیلی باید هنرنمایی کرد که توجه بچههای بازیگوش و شیطون از این فاصلهای که با آنها داریم پرت نشود.
تدریس به بچهها را در کلاس جذاب برگزار میکردیم که هم بیشتر یاد بگیرند و هم کمتر حواسان پرت بشود ولی وقتی معلم آنلاین شدیم باید به سطح خیلی بالاتری از جذابیت فکر کنیم که واقعا بچهها را میخکوب کند.با سخنرانی و چند جمله و دو تکلیف واقعا نباید انتظار داشته باشیم کاری از پیش برود.
یکی از کارهای دیگری که برای ما معلمها خیلی سنگین تر شده اینکه خیلی بیشتر از این حرفها باید انعطاف نشان بدهیم و با بچهها راه بیاییم.دانشآموزها وقتی در مدرسه آموزش میدیدند حداقل برای چند ساعتی از مشکلاتی که در خانه داشتند رها بودند ولی در آموزش آنلاین ممکن است آنها از وسط میدان جنگ با ما حرف بزنند.
همیشه وقتی در مدرسه بودیم دسترسی ما به دانشآموزها واقعا بیواسطه بود و بدون هیچ دردسری و در کسری از ثانیه میتوانستیم با آنها رابطه برقرار کنیم و حرفمان را بزنیم.ولی در بستر آنلاین هر لحظه و هر بهانهی کوچکی ما را از بچهها دور میکند،مخصوصا اگر خودشان تمایل نداشته باشند.
وقتی دسترسی ما به دانشآموزها بیشتر بود خیلی اطلاعات دقیق تری داشتیم نسبت به اینکه واقعا چطور یاد گرفتهاند و در چه مرحلهای هستند ولی با تدریس اینترنتی و روابط مجازی مطمئن نمیشویم که جواب سوالها را خود دانشآموزها دادهاند یا نه.
وقت حضور رودرو در مدرسه حرف ما معلمها زود به کرسی مینشست و بچهها خیلی سریع همراه میشدند و طبق برنامه جلو میرفتیم ولی حتی با وجود امکانات مجازی باز بعضی از دانشآموزها بعد از چند وقت تازه متوجه میشوند ما چه کاری میخواهیم کنیم.
این نکات رو گفتم که به یک نکته اشاره کنم،
آموزش مجازی همه چیزش باید دو برابری باشه،مخصوصا وقتی تازه شروعش کردیم و راه نیفتاده.
جذابیت،انعطاف،پیگیری و ارتباط دوبرابری.
باید آروم آروم منِ معلم تاجایی که میتونم کلاس مجازی رو به کلاس حضوری تبدیل کنیم یعنی همه چیز سرجاش باشه.
از تدریس تا ارزشیابی،از گفتگو تا جلب توجه،از انجام فعالیتها تا بازی و سرگرمی همه و همه اجرا بشه و چیزی از قلم نیفته.
و این کارا نیاز به ×۲ تلاش داره.