در دنیایی که ما زندگی می‌کنیم ارتباط‌‌‌گیری با دیگران و روابط میان فردی از توانایی‌هایی است که حتما باید داشته باشیم چرا که حیات ما انسانها به صورت اجتماعی تعریف شده است.

در رابطه با دیگران است که ما می‌توانیم چیزهای جدید یاد بگیرم،نیازهای خودمان را رفع کنیم،احساسات‌مان را بروز بدهیم،دست به کارهای بزرگ بزنیم،استعداد خودمان را نشان بدهیم و در یک کلمه رشد کنیم.

به نظر من اهمیت ارتباط با دیگران خیلی روشن است چون که ما هر روز و در هر مکانی که باشیم به آن نیاز داریم و از آن استفاده می‌کنیم.


برای اینکه مهارت ارتباط‌گیری هر شخصی تقویت شود و به شکل صحیحی شکل بگیرد مدرسه می‌تواند بسیار موثر باشد چرا که ارتباطات دانش‌آموز از وقتی وارد آن می‌شود به شدت افزایش پیدا می‌کند.

کودک وقتی به مدرسه می‌آید از فضای محدود خانه و خانواده خارج شده و با محله و همسایگان و فروشندگان و دوستان و مربیان و تقریبا کل جامعه آشنا می‌شود.

دانش‌آموز در مدرسه تجربه‌های مستقیمی از ایجاد رابطه با دیگران دارد،گاهی اوقات دوست تازه‌ای پیدا می‌کند،با همکلاسی خود دعوا می‌کند،از دوستش حمایت می‌کند،سعی می‌کند معلم را متقاعد کند و با چیزی که برایش ناخوشایند است مخالفت می‌کند.

مدرسه وقتی به شکل مجازی در‌می‌آید دانش‌آموز از این فوایدی که در بالا گفته شد تقریبا محروم می‌شود و این انتقاد بزرگی است که بعضی‌ها به آموزش مجازی وارد می‌کنند.

_ قسمتی از کلاس را صرف سلام و احوالپرسی کنیم و سعی کنیم حس و حال دانش‌آموزان را بفهمیم.می‌توانیم از بچه‌ها بخواهیم که ایموجی حالتی که در آن قرار دارند را برای ما بفرستند یا اینکه تصاویری برایشان ارسال کنیم و از آنها بخواهیم که از بینشان انتخاب کنند.

_ کارگروهی هم نسخه‌ی بسیار خوبی است که در طول آن بچه‌ها حسابی با هم درگیر می‌شوند و ارتباطات شدیدی پیدا می‌کنند.در یادداشت زیر مفصل در این باره نوشتم.

_ میتوان فعالیت‌هایی را ترتیب داد که مستلزم ارتباط با دیگران باشد.یادداشت یک معلم آمریکایی را می‌خواندم که می‌گفت:از بچه‌ها خواستم با پدر و مادر خودشان درباره‌ی محیط زیست مصاحبه کنند و گزارش آن را برای من ارسال کنند.

_ فرصتی در اختیار دانش‌آموزها بگزاریم که به صورت آزاد درباره‌ی هر چیز که می‌خواهند صحبت کنند و درونیات خود را بیرون بریزند،در این بین معلم اگر رفتار درستی در ارتباط‌گیری و صحبت بچه‌ها دید آن را تشویق کند.

_ تدریس بخشی از درس را به عهده‌ی اعضای کلاس بگزاریم و از آنها بخواهیم در این‌باره محتوایی آموزشی تولید کنند.در اینجا کیفیت کار چندان مهم نیست فقط می‌خواهیم دانش‌آموز یاد بگیرد که برای جمعی صحبت کند و پیام خود را به آنها منتقل بکند.

شما چه راهکارهای دیگری را پیشنهاد می‌کنید؟