قبلتر گفتیم که والدین باید با فرزندانشان دربارهی مسائل جنسی صحبت کنند و دغدغه‌های ذهنی آنها را برطرف کنند،اما انگار مشکلی وجود دارد!!!
پدر و مادر‌ها به دلیل خجالت یا عدم صمیمیت یا دلایل دیگر نمی‌توانند گفتگو را آغاز کنند هر چند می‌دانند که آگاهی دادن درباره مسائل مرتبط با زیست جنسی خیلی خیلی مهم است و وظیفه آنها به حساب می‌آید.
برای این دسته از پدر و مادر‌ها توصیه بلند مدت اینست که بروند مشکل خودشان را ریشه‌یابی کنند و به دنبال حل کردنش باشند ولی برای کوتاه مدت یک پیشنهاد دارم.
از فرصت‌های یادگیریِ مباحث جنسی حتما استفاده کنید و به هیچ وجه از دستش ندهید.
کودک یا نوجوان با سوالی جنسی به سمت شما می‌آید.
یکی از اقوام‌تان باردار شده و کودک در این باره کنجکاوی می‌کند.
یک صحنه جنسی دیده و برایش خیلی تعجب‌آور است.
وقتی که می‌خواهید به او یاد بدهید تنها به حمام و دستشویی برود.
موقعی که محل خوابش را جدا می‌کنید.
زمانی که می‌خواهد با لباس خانه بیرون برود.
اینها نمونه‌هایی بود از اتفاقاتی که پیش می‌آیند و ما به عنوان والدین باید به چشم یک کلاس درس،برای آگاهی جنسی دادن به آنها نگاه کنیم،کلاسی که دانش‌آموز در آن با علاقه و اشتیاق منتظر شنیدن از ماست.
حالا که صحبت از گفتگو درباره مسائل جنسی شد به نظرم باید چند نکته را هم بنویسم.
به نظر شما چه نکته‌‌ی دیگری باید در گفتگوی جنسی با بچه‌ها رعایت بشود؟
